Biegł przed siebie, ostatkiem sił. Przedzierał się między krzakami, ocierał o ostrą korę drzew, które gęsto się tu rozrosły. W całym lesie słychać było tylko jego łapki zapadające się w kobierzec z gnijących liści. Ogołocone z nich gałęzie złowrogo odcinały się od ciemnoszarego nieba. Nie było tu nikogo, tylko on.
Kontynuuj czytanie
Urodziłam się dwukrotnie okręcona pępowiną, która niczym lina okrętowa nie chciała mnie wypuścić z bezpiecznej przystani brzucha mojej matki. Ale nawet kiedy akuszerka jednym ruchem przecięła bezpowrotnie łączącą nas więź, pępowina nadal ciasno oplatała moje ciało i potrzeba było dopiero decyzji mojej babki, która gwałtownym szarpnięciem wyswobodziła mnie z jej wężowego uścisku. Ślad pępowiny na zawsze odcisnął się na moim ciele, znacząc na skórze szlak, który budził respekt mojej załogi, strach podbijanych przeze mnie ludów i po którym lubili wodzić językiem moi kochankowie. Kiedy więc po latach kat owijał mi wokół szyi sznur, absolutnie się nie zdziwiłam, że zrobił to dwukrotnie.
Kontynuuj czytanie
fot. Monika Victoria
W trudnym czasie pandemii moje samopoczucie ratuje joga. Zaś gdy mam ochotę oderwać się od rzeczywistości, wracam wspomnieniami do wyjazdu Yoga Retreatment, w którym miałam przyjemność uczestniczyć w lutym. W bajkowych wnętrzach Pałacu Komierowo ćwiczyłam jogę pod okiem jogina z Indii, jadłam wykwintne jedzenie, pławiłam się w luksusie i błogo relaksowałam.
Kontynuuj czytanie
To ostatni dzień wakacji i pierwszy jej nowego życia. Mila siedzi przy stoliku w kawiarni, raz po raz zerkając na ekran telefonu, który celowo wyciszyła, bo oczekiwanie na dźwięk wiadomości jest jednak dla niej zbyt stresujące, wręcz nie do zniesienia. Zaciska dłonie i bawi się obrączką. Nosi ją rok, ale nadal nie do końca przyzwyczaiła się do jej obecności na swoim palcu.
Kontynuuj czytanie
Gdy w naszym życiu pojawił się Lucky, napisałam na Facebooku: „Michał znalazł w lesie psie dziecko. A może to dziecko znalazło Michała?”. Dziś myślę, że jeśli był to przypadek, to taki, który (parafrazując Poetkę) od dłuższego czasu się nami bawił.
Kontynuuj czytanie
fot. Joanna Papieska
Bardzo późnym wieczorem dotarliśmy wczoraj na Powązki. Odwiedziliśmy groby rodziny Michała, a potem spacerowaliśmy opustoszałymi alejkami. Czytaliśmy napisy na tablicach, daty, staroświeckie pisownie i imiona. Żałowaliśmy, że odkryte znicze zastąpiły już prawie całkowicie lampiony, których światło nie jest już tak migoczące i urokliwe. Nie było tu już prawie nikogo, chyba tylko duchy, które prowadziły nas w stronę przeznaczenia.
Kontynuuj czytanie
fot. Joanna Papieska
Słoneczny październik jest jak stypa po lecie, na której wszyscy pocieszają się krzepiącymi wspomnieniami o zmarłym, a w gruncie rzeczy mieliby ochotę po prostu sobie popłakać.
Kontynuuj czytanie
Od lewej: Nutri Filler Filorga, Vitamin Enriched Base Bobbi Brown, Creme de La Mer. Z przodu tubka Ceramidin Dr Jart.
To, że książki bywają niebezpieczne, wiadomo nie od dziś. Mogą cię nauczyć wierzyć w miłość od pierwszego wejrzenia, odważnie sięgać po to, o czym marzysz, ruszać w pełną przygód podróż w nieznane, ewentualnie bać się klauna wyłaniającego się z kanałów. Mogą cię też nauczyć… kochać kosmetyki. To mój przypadek. Krem Azazella z „Mistrza i Małgorzaty” na zawsze sprawił, że nie jestem w stanie przejść obojętnie obok perfumerii.
Kontynuuj czytanie
fot. Michał Piotrowski
Póki kalendarzowe lato trwa, chciałabym zaprosić Was do Kawkowa na Warmii. To moje ulubione miejsce w Polsce. Są tu piękne widoki, pyszne jedzenie, artystyczne domostwa i inicjatywy oraz gospodarze chętni, by się tym wszystkim dzielić. Wracam stąd zawsze nasycona wrażeniami i twórczo zainspirowana. Dla mnie Kawkowo to stan umysłu.
Kontynuuj czytanie
lifeinclouds.love 